Mediteren heeft me veel goeds gebracht: een gemakkelijker toegang tot rust en kalmte, meer helderheid van geest, en een productiever en weldadiger omgang met emoties. En toch vraag ik me met enige regelmaat af wat de zin is van mediteren. Tijd doorbrengen op een kussen om aandacht te schenken aan mijn fysieke en mentale ervaringen.

In mijn vorige blog omschreef ik mindful leiderschap als het bewust leren richten van je aandacht om daarmee antwoord te geven op wat de omgeving, de wereld van je vraagt. Misschien wel de kern van dat aandacht richten is onverschrokken de moed opbrengen om te zien wat er aan de hand is. Mindfulness vergroot onze

Doodmoe was ik, mijn lichaam voelde zwaar aan en was niet in staat tot veel actie. En dat op het moment dat ik, nu ruim vijftien jaar geleden, aan een nieuw en spannend avontuur zou beginnen: het opzetten van mijn eigen bedrijf in strategie- en communicatieadvies. Ik had me er na een lange loopbaan als

In de voorbije twee jaar van pandemie waren de levens van de meeste mensen niet heel jachtig. We hadden het zeker wel druk en voelden ons bekneld en soms zorgelijk, maar jachtig in de zin van vol passie dan weer dit en dan weer dat najagen, nee dat niet.  Zo de afgelopen paar weken kwam

Zwart kleurt de lucht, inktzwart bijna, als we de wereld van gebroken menselijke relaties tot ons laten doordingen. De spanningen rondom Oekraïne. Olympische spelen in Beijing met op de achtergrond zware onderdrukking van Oeigoeren. De mentale impact van de nu bijna (?) uitgewoede pandemie. De uit het lood geslagen natuur door de impact van het

Recensie van Amishi Jha (2021), Peak Mind. De nieuwe wetenschap van focus en concentratie, Utrecht (Ten Have) Eerlijk gezegd had ik mijn aarzelingen toen ik aan het boek van Amishi Jha begon. Was zij niet de onderzoeker die mindfulness had geïntroduceerd in het Amerikaanse leger? En militairen trainde om aandachtiger te functioneren en ja, ze

Waarom ben je zelf met mindfulness begonnen, vroeg vorige week iemand tijdens het introductiewebinar dat ik over mindfulness gaf. Ik weet het nog goed. Vijftien jaar geleden, ik was net mijn eigen bedrijf begonnen, een heugelijke stap en toch voelde ik me loom en energieloos, alsof er voortdurend een rem op stond. Als regelmatige hardloper

In een gesprek gisteren viel het begrip: “De plaats der moeite opzoeken”. Het bleef bij me hangen de afgelopen 24 uur. Wat is zo’n plek eigenlijk? En: durven we daar wel heen te gaan? Hoe doe je dat dan?  Als organisatieadviseur kwam ik die plek regelmatig tegen als er spannende situaties ontstonden. Bijvoorbeeld tussen een

Nu het nazomerse leven weer begonnen is, terug naar school, weer naar het werk, kijken hoe het nieuwe normaal er uit gaat zien, kost het me behoorlijk wat moeite om dagelijks te blijven mediteren. Ik kom niet gemakkelijk in het nieuwe ritme, zou het liefst nog even blijven zomeren: wat trager, wat minder vol van

De afgelopen maanden valt het leven in de pandemie me steeds minder makkelijk. Het duurt maar voort en ik voel me meer en meer vastzitten. In zijn prachtige essay over de pandemie, De Fundamenten, citeert Ramsey Nasr een deel van een brief die Vincent van Gogh in 1888 aan zijn broer Theo schreef. Het is

Laat ik beginnen met een persoonlijke noot. Ruim vijftien jaar geleden zat ik in de warme avondwind op een kade in Venetië. Onverwacht omdat we onze bergtocht naar de voet van de K2 in Pakistan hadden moeten uitstellen. Ik zat daar alleen en een beetje op zoek naar mezelf. Tijd voor reflectie over de koers

De komst van de vaccins geeft hoop voor dit nieuwe jaar. Maar tegelijk voelen we nog iedere dag de ingrijpende effecten van de pandemie. Het verlies van de vanzelfsprekendheid van onderling contact en van het elkaar onbevangen ontmoeten drukt zwaar. Maar niet alleen dat. De lange lockdown is steeds lastiger vol te houden. We zien